Vakantie!

Na weken ploeteren, zware dagen op de stage, afzien in de weekenden en balen van het mooie weer was het eindelijk zover: Vakantie! Ik had het gevoel alsof ik al 5 maanden vakantie had maar nu was het officieel. Traditiegetrouw sluiten ze hier het jaar af met een oudejaarsbraai dus dat gold ook voor ons. De laatste vrijdag werden alle toeters en bellen tevoorschijn gehaald en om 12 uur werd het eerste vakantiebiertje geopend. De beerpong tafel werd tevoorschijn gehaald en “The Dutch Guy” moest en zou beerpong gaan spelen. Helaas voor hun hadden ze geen rekening gehouden met de armlengte van die Nederlander en met het grootste gemak legde ik de balletjes in de bekertjes aan de overkant. Na een aantal rondjes hadden ze er genoeg van en werd de braai aangestoken.

De dinsdag erop ging ik vroeg richting Johannesburg International Airport, Jis roos pa en ma kwamen naar Zuid-Afrika! Toch wel heel gaaf dat ze me op kwamen zoeken. Omdat ze hier maar iets langer dan 2 weken zouden zijn was de vakantie goed volgepropt en ook dag 1 was al flink aanpoten. Toen vaders de auto ging halen bleek de auto die die had gereserveerd al helemaal in gebruik te zijn. Tot onze grote spijt kregen wij nu een bus voor 10 personen, heel erg chill en zeeën aan ruimte. Wat wel goed uitkwam met de koffers van de nodige personen, lees moeders en zus. We gingen ermee op pad en reden naar een Lionpark. Hier konden we met leeuwtjes knuffelen en oog in oog komen te staan met giraffes. Daarna moest even cultuur gesnoven worden in het Apartheidsmuseum, je kon wel merken dat ze een lange vlucht hadden gehad want na iets meer dan een uurtje waren we alweer buiten het museum aan de nodige cafeïne shots. Terwijl Jis en ik er van de zomer ruim 3 uur hadden rondgebanjerd. Na even lekker in het hotel te hebben gelegen was het tijd voor een kerkdienst op kerstavond, niet dat we dat normaal doen maar we hoopte op zon gospeldienst. We gingen naar de grote kerk in Soweto, Regina Mundi Kerk, en hebben daar de dienst bijgewoond. Helaas iets minder gospel dan gehoopt maar bij een aantal nummers gingen de nodige mensen toch aardig tekeer. De volgende dag een lange toch richting de hekken van het Kurgerpark. We hadden een detour ingeplant die ons langs de Blyde River Canyon zou lijden met prachtige uitzichten. ’S Avonds hadden we de eerste braai van de vakantie aan de rand van het Kurgerpark in een kast van een huis.

Twee dagen hebben we door het Kurgerpark getuft. Het weer zat niet echt mee en hadden 2 dagen regen… Dit heeft ook wel weer voor leuke verhalen gezorgd want onze bus zat vast midden in het park. Het zandpad was spekglad geworden en we gleden zo de berm in waar we niet meer uit kwamen. Terwijl het strikt verboden is je raam open te hebben in het park laat staan de auto uit te gaan stonden wij met 5 man naast de auto te kijken hoe we dit is op gingen lossen. We haalde de koffers eruit maar ook dit hielp niet. Na flink geploeter, duwen en strooien met zand en olifantenstront stond de bus nog steeds waar hij vast zat. Opeens werd er een boom tevoorschijn gehaald die diende als hefboom, flinke dot gas en een duw tegen de boom en we waren los! Even snel handen wassen in de rivier waar de nodige afdrukken van olifanten, neushoorns en andere dieren stonden en gingen we weer verder. De eerste dag toen we al bijna bij de restcamp waren waar we zouden overnachten liep er, jawel, een luipaard over de weg. De big5, na 2 eerdere pogingen in het Kurgerpark, was compleet! Die avond hadden we ook nog een nightdrive geboekt. Met z’n alle achter in de jeep en schijnen tot je eindelijk een beest ziet. We kregen het voor mekaar om nijlpaarden, spinnen, impala’s en n hele hoop andere herten te spotten. Volgends de ranger ook nog een speciale soort (Civet) die je bijna nooit zag, met een reden want alleen de ranger zag hem. Deze dag ook wederom een nieuwe poging om de dag vroeg te beginnen. Dit lukte de vorige dagen niet door wekkers die niet afgingen, haren die zich iets moeizamer in de krul lieten zetten, telefoons op Nederlandse tijd laten en algemene opstartproblemen. Deze ochtend lukte het wel en hadden we een lange tocht door het park gereden. Al met al een shitload aan olifanten gezien maar ook andere dieren zoals de leeuw, giraffe, buffel, luipaard, krokodillen, nijlpaarden, herten, apen, pumba’s, zebra, vogels en nog veel meer! Moeders haar aantal lag heel veel lager want die begon bij elk dier dat wij zagen te roepen dat ze niks zag; ik zie niks, waar dan, ik zie echt niks!
De volgende twee dagen zouden in het teken staan van rijden naar Bulungula, de lodge waar Jis en ik tijdens onze trip in augustus heerlijk niks hebben gedaan en alleen maar gechillt. De weg was toen een groot drama, overal gaten en in de gaten nog meer gaten. Maar gelukkig hadden ze de weg nu een beetje weten op te knappen, wel was het jammer dat het regende dus over 40 kilometer deden we ook deze keer 3 uur-_- De dagen in Bulungula waren ook weer vol ontspanning met eindelijk mooi weer! Tijdens een zonsessie op het strand kwamen 2 jochies naar ons toe met een zak vol vers gevangen kreeften, voor €2,- kochten we er een en hadden we kreeft als lunch! Pa had traditiegetrouw zich weer uitgesloofd en stond dit jaar in de zwembroek heerlijke oliebollen te bakken. We werden de helden van de lodge en ze waren op voordat we er erg in hadden, vooral de lokale kindertjes zaten te smikkelen. Die avond vierden we met +- 30 gasten en een hele hoop aan lokale bevolking met z’n alle het nieuwe jaar op het strand. We zaten rond een kampvuur onder de sterrenhemel met een aantal Xhosa (lokale) mensen die zich uitleefde op de djembee. Heel erg gaaf om een keer zo oud en nieuw te vieren. Jis had nog wensballonnen meegenomen die om 12 uur de lucht in werden gelaten en de Xhosa mensen wisten niet wat ze zagen. Jis en ik hebben ook nog hele stukken gewandeld door het dorp rondom de lodge, en elke keer kwamen we of kindertjes tegen waar we heerlijk een uurtje hebben mee lopen gooien of de locals van wie, Jis had d’r camera natuurlijk bij zich, heel aantal foto’s gemaakt moest worden.
Als tussenstop voor de tour naar Kaapstad had ik geplant om met witte haaien te duiken. Alles van tevoren geboekt en ik had er helemaal zin in. Toen wij richting de haaien aan het rijden waren dachten we nog even slim te bellen dat we misschien iets later waren, wat bleek, ik had ons voor december 2014 opgegeven ipv januari 2014. Een grote domper dus! Gelukkig vroegen we in Hermanus bij zon zelfde soort bedrijf of die nog een plekje over hadden en dat hadden ze gelukkig! Helaas wel maar 2, pa offerde zijn plekje op en samen met Jis gingen we de boot op naar de haaien. Eenmaal aangekomen op de plek bleken we niet de enige te zijn want toen we om ons heen keken zagen we nog 8 andere boten. Anyway het was supergaaf! Wij waren groep drie dus mochten eerst nog even vanaf de boot toekijken. Verschillende haaien zwommen heel dicht langs de kooi en een kolos van een witte haai had opeen gegeven moment het lokaas te pakken. Met geweld zwom hij tegen de kooi en scheurde het lokaas van het touw, fantastisch! Toen wij in de kooi zaten was de grote haai er nog steeds en zwom hij een aantal keer echt naast ons, we hadden een onderwatercamera gekocht dus hopen dat we wat moois hebben geschoten. Die foto’s zijn nog in ontwikkeling. Een leuk detail is dat de kooi aan de zijkant van de boot hangt, de boot zelf is niet al te groot en aan de achterkant staat een meneer heerlijk rotte vis met olie tot een puree te prakken. Deze puree werd in het water gegooid en drijft heerlijk naar de kooi toe, we hebben de hele dag nog naar rotte vis geroken!
De volgende dag had ik in muizenberg surfles voor pa, roos, jis en mezelf geregeld. Muizenberg en gansbaai (witte haaien duik plek) liggen niet zo heel ver uit mekaar dus de ideeën met haaienbeten uit de surfplank kwamen al voorbij schieten. We hebben toch wel lekker 1.5 uur gesurft en hebben het allemaal voor mekaar gekregen om te staan. Pa zijn surfplank was zo groot als een deur van een huis dus bij hem was het meer de vraag wanneer hij stond ipv of hij ging staan.

De laatste twee dagen van de vakantie in Kaapstad stonden maar in 1 teken, shoppen! De eerste middag hadden pa en ik ons eraan over gegeven maar dag 2 van Kaapstad trokken we er zelf op uit en eindigde al snel op een terras met een hamburger en een pot bier. Wel heb ik om een marktje nog een grote djembee gekocht. Ik had niet echt nagedacht over de maat en dacht dat het wel zou lukken om mee naar huis te nemen. Maar toen we de tassen in gingen pakken en we de trommel in de backpack probeerde te propper lukte het allemaal toch maar net aan. De terugvlucht naar Johannesburg zaten we ook als groep over het maximum gewicht door de souvenirs. Helaas lag er elke dag dat wij er waren bewolking over te Tafelberg dus zijn we er helaas niet op geweest. Ook wilde ik met roos en Jis een avond naar Goldfish, traden elke zondag op in Kaapstad. Maar ook hier een domper want we gingen er vanuit dat ie aan de kust speelde maar hij bleek helemaal aan de andere kant van de stad te draaien. Ook missie Goldfish niet gehaald! In Kaapstad zijn we wezen braaien midden tussen de golfplaasthuisjes in een van de krottenwijken in Kaapstad. Heel erg leuk om te doen als je nog een keer naar Kaapstad gaat;) Je haalt bij de plaatselijke slager je biefstukje op en laat dat braaien in een klein hokje dat aan de slager vast zit. Eenmaal gebraaid ga je buiten in de tent zitten en eet je voedsel daar lekker op. We waren de enige blanke mensen en werden door de mensen echt heel vriendelijk begroet. Jis en ik hebben nog een rondje gelopen door de krottenwijk, we leken wel de rattenvanger van Hamelen met al die kindertjes achter ons aan.

Pa en ma hadden een nieuwe camera aangeschaft, zon ding die niet normaal foto’s kan maken maar voor elke foto’s anders ingesteld moet worden. En toch hebben ze het voor mekaar gekregen om met z’n drien, pa ma en roos, bijna 2500 foto’s te maken. Moeders was voor elke foto meestal te laat, ze vond het gek dat de baviaan op de paal geen 10 minuten bleef poseren voor haar, want anders waren het er nog meer geweest. Elk huisje, vrouwtje, mannetje, vogeltje en autotjes is op de gevoelige plaat vast gelegd.

Nu iets meer dan een maand geleden stond heel Zuid-Afrika, en van horen zeggen heel de wereld, op zijn kop; Madiba was overleden. Wij hoorde het nieuws op donderdagavond en toen wij vrijdagochtend op werk verschenen werden wij door onze lichtelijk autistische baas aangesproken dat we nu de auto moesten pakken en richting Jo’burg moesten rijden. De baas zei normaal niet heel veel en was vooral druk in zich zelf bezig, maar met alles over Mandela bleef hij praten en langs komen om het er over te hebben. Enfin, wij hebben dus vrijdagochtend snel wat dingen afgemaakt op werk en zijn met z’n drieën, Sven, Nick en ik, richting het huis gereden waar hij tot zijn dood heeft gewoond. Naja huis, een gemiddeld kasteel moet toch aardig moeite doen om groter te zijn. Een menigte van pers, beveiliging en lokale bevolking had zich om het kasteel begeven. De zwarte mensen stonden te dansen en te springen en vierde het leven van Mandela, zij rouwde niet maar vierden hoe goed hij was geweest voor hun. Echt fantastisch om te zien! Daarna zijn we doorgereden naar het huis van Mandela in Soweto, hier was het meer de ANC die speeches hielden en de leiding nam over het gebeuren daar. Veel minder interessant als Houghton, het huis waar we net vandaan kwamen. Op de terugweg naar Pretoria werden we gebeld door de andere lui uit het huis, zij waren nu in een park aan het braaien met collega’s. Toen we daar ook aankwamen was het een braai met ong. 1000 zwarte mensen en 8 bleekscheten, namelijk wij. Iedereen die daar was keek ons aan het begin een beetje raar aan van wat doen jullie hier maar uiteindelijk werd het een groot feest! Bij elke auto die geparkeerd stond op het grasveld werd de achterbak opengedaan en de een had een nog hardere installatie dan de ander ingebouwd. En ook hier werd uitbundig het leven van Madiba gevierd!

De tijd na de vakantie vliegt opeens. Heel de tijd kijk je uit naar de vakantie en nu die eenmaal is geweest besef je dat je hier nog maar een maandje zit. Nu nog maar 10 dagen stage, 1 weekend en daarna nog heerlijk 2 weken touren door Botswana en Namibië. Nog 4 weken zon voordat ik weer moet wennen aan temperaturen onder de 25 graden.

Groeten uit Pretoria!