Still Going Strong!
Door: Max
Blijf op de hoogte en volg Max
05 December 2013 | Zuid-Afrika, Pretoria
3 weken terug zijn we naar de Haunted House geweest. Dit is een verlaten ziekenhuis waar 15 jaar geleden op kerstavond iedereen het opeens gehad had en niemand sinds die tijd er nog is terug gekomen. Om er te komen moest je eerst te bewaker van het terrein omkopen, wanneer je dat niet zou doen zou de bewaker je kunnen betrappen en de politie bellen. Nu zou alleen de politie zelf ons kunnen vinden wat R750 betekende en een nachtje cel, een hele geruststelling dus. Het ziekenhuis was echt sick om rond te lopen. We kwamen binnen via het crematorium, de lijkverbrandingsovens leken of ze net uit waren gezet maar dan met een dikke laag stof eroverheen. In het ziekenhuis zelf gingen we opzoek naar de operatiekamer. Helaas hebben we die niet gevonden maar wel ons dood geschrokken door deuren die opeens openwaaiden of door stukken plafond die begonnen te kraken. De boeken met patiëntgegevens lagen nog op verschillende bureaus, de bedden stonden nog in de gang en de tekeningen van de kinderafdeling zaten nog “vers” op de muur.
Ook zijn we nog even een weekendje naar de kust gereden. Even naar de kust in Zuid-Afrikaanse termen betekend vrijdagmiddag 17.00 uur, na werk, 750km heen en zondag rond de middag hetzelfde stuk terug. In totaal zijn we dus maar 1 volle dag aan de kust geweest, maakt allemaal niet uit want het was goed toeven. Onze Nederlandse vrienden zaten in het zelfde hostel, we zaten daar met een grote gezellige groep. Helaas blijkt de weg naar Port Shepstone, waar wij dus zaten, vol te zitten met flitsers. De autoverhuurder heeft ons ook even medegedeeld dat er R1300 aan bekeuringen op ons staat te wachten. De zaterdag waren de grootste golven die we ooit hadden gezien een meter of 4 a 5 hoog en je kon op geen enkele manier blijven staan, ook het strand opkomen was moeilijk zat omdat die golven je de hele tijd het water in sleurde. Die zondag hebben we proberen, met nadruk op proberen, te surfen. In Kaapstad had ik een surfplank te grootte van een olietanker en ik dacht dat ik redelijk kon blijven staan. De surfborden hier waren toch een stuk kleiner, het formaat dat ze moeten zijn, en ik heb welgeteld 1x op de plank kunnen staan. Maar gelukkig was ik niet de enige die hier last van had.
De week voor mijn verjaardag zijn we naar Sun City geweest, het Las Vegas van Zuid-Afrika. We hadden een hostel in de buurt van Sun City omdat de hostels in Sun City zelf niet te betalen zijn. Je scheen in Sun City ook goed uit te kunnen gaan en daarom dachten een taxi te regelen voor heen en terug. Heen was geen probleem, binnen een half uurtje stonden we midden in Sun City en gingen we op weg naar het aqua park. Een waterpark in Sun City met een aantal glijbanen, golfslagbad en een lazy river. Wij hebben vooral onze dag met een band in de lazy river gelegen. Na een dagje waterpark zijn we gaan eten bij een tent met eten uit India. Ik weet nog steeds niet hoe dit heet, Indisch, Indiaas? Anyway, ik kon me een heerlijk gerecht herinneren van Sziget en die zag ik ook hier op de kaart staan. De ober waarschuwde me nog dat dit het heetste gerecht was die ze hadden maar ik wilde mezelf niet laten kennen en bestelde het. Dit heb ik geweten, tussen 2 happen door moest ik afblussen met een n ijsklontje van de cola, ik zweette alsof ik de marathon had gelopen en de volgende dag op de toilet… ’s avonds gingen we een kijkje nemen in het casino, kijken of er nog wat te winnen valt. De probeerden aan een roulette tafel te gaan zitten maar de rijke Afrikaanse bejaarden waren op deze tafels complete piramides van fiches aan het bouwen, we zijn toen maar op de soort computer roulette gaan zitten met z’n allen. Aan het einde van de avond had ik toch mooi R700 winst! Na casino gingen we op zoek naar de vele gave clubs in Sun City, dit hadden we op internet gelezen. Een half uurtje later hadden we welgeteld 1 openbare ruimte gevonden dat zich uitgaf voor een club, na 10 minuutjes hadden we het wel gezien hier en zijn we maar weer weg gegaan. Het was een uurtje of 2, casino hadden we wel gezien en de clubs stelden niks voor, op zoek naar een taxi. Er stopte geregeld taxi’s voor de deur en bij elke chauffeur vroegen we of hij ons mee kon nemen, niemand kon dit want elke taxi bleek voor in Sun City zelf te zijn. Na wat rondvragen bleken er geen taxi’s te vertrekken die ons mee konden nemen buiten Sun City. We hebben bijna elke medewerker gevraagd of zij iemand wisten maar elke keer kregen we te horen dat ze wel iemand kende maar die precies vanavond niet kon. We hebben tot 5 uur nog rondgedarteld, een aantal van ons hadden het helemaal gehad en werden chagrijnig maar Nick, Beernt en ik konden de humor er wel van inzien dus hebben de tijd maar noodgedwongen in de bar gespendeerd. Om 5 uur hadden we iemand gevonden die ons voor R800 wel naar het hostel kon brengen. Dit was veels te duur, heenweg gingen we voor R300 en terug voor R800, maar goed we hadden eindelijk een taxi. Ga dus nooit naar Sun City met de taxi want je komt er nooit meer weg!!
Naast alleen naar chillen een feestjes pakken doen we ook af en toe nog iets sportiefs. Afgelopen zondag hebben we weer meegedaan aan de Warrior Race. Vorige keer hadden we de rookie van 7km gerent maar nu dachten we met al onze goede voorbereiding de 20km met 30 hindernissen wel aan te kunnen. Dit ging ook redelijk goed totdat de hindernissen aankwamen die echt onmogelijk waren. voor elke hindernis die je niet kon of afrondde moest je een aantal voorgeschreven burpees doen. Mijn teller na 3.5 uur, 20km en 30 hindernissen stond op 200+… De spierpijn begin van deze week zat er dan ook goed in en de rest van de zondag hebben we uitgeteld op de bank gelegen.
Op een braai van een van de andere Nederlanders zijn we in gesprek gekomen met 3 fransen, we vertelden ze dat je hier spot goedkoop kan paintballen en zij nodigde ons uit voor een potje. Helaas voor ons kwamen we, althans ik, er vlak voor de battle pas achter dat de 3 Fransen allemaal in het leger zitten. Van het ongecoördineerde rondschieten bij de vorige keer kwamen er nu hele tactieken mee kijken en werden we belaagd van alle kanten.
Oja, ik ben natuurlijk ook nog bezig aan mijn stage. Nou mijn 2e opdracht gaat verbazend goed eigenlijk. De beugel die ik moest ontwerpen is gemaakt en eind van deze week willen ze er nog 4 meer hebben. Volgende week worden de beugels gepresenteerd aan het bedrijf die ongeveer alle elektriciteitsmasten van Zuid-Afrika beheerd en wanneer zij dit een leuk beugeltje vinden worden er 3000 van besteld met een groei tot 30.000. Best leuk dus.
In het teken van, nu we er toch zijn, hebben Sven en ik besloten om na onze stage nog 2 weken extra rond te gaan touren. We gaan een klein stukje van 5000km binnen 2 weken door Botswana en Namibië touren. Zin in!
Adios!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley