Lesotho

Een van de leuke dingen van het reizen voor mijn stage is dat de kans heel groot was dat ik sommige delen gewoon over ga doen. Dit gebeurde afgelopen weekend, dinsdag was een nationale feestdag in Zuid-Afrika dus wij besloten van vrijdagmiddag tot dinsdag lekker weg te gaan uit Pretoria. Met Henk (de man waar wij de auto van huren) hadden we afgesproken dat voor het weekend we de oude VW Golf in konden ruilen voor een grotere BMW. Helaas voor ons werd het geen BMW zoals beloofd maar had hij speciaal voor ons een Renault Clio aangeschaft. Een hele leuke auto maar niet als je met 5 Nederlandse lui waarbij de een nog groter is dan de ander in deze auto moet, als sardientjes in een blik.
Ook grappig om mee te maken hoe dezelfde reis totaal verschillend kan wezen. Toen ik met Jis in de Drakensbergen rondhobbelde kon ons van alles gebeuren maar we waren erop voorbereidt, pleisters, warme kleding, genoeg eten en drinken waren allemaal mee. Met 5 gasten wordt zon reis totaal anders. Na nog geen 2 uurtjes rijden was de batterij van de tomtom leeg, de oplader bleek het niet te doen en de kaart waren we vergeten. Gelukkig hebben de fastfoodketens van tegenwoordig gratis wifi dus helaas moesten we af en toe wel stoppen voor een burger. Ook waren de overige plekjes in de achterbak niet aangevuld met dingen die je eventueel nodig zou hebben maar de kofferbak was goed aangevuld met blikken bier. Deze werden al snel geopend in de file rond Jo’burg en vrachtwagenchauffeurs lieten door middel van luid getoeter horen dat ze ook wel een biertje lustte.

Na een regenachtige dag wandelen op zaterdag hadden we de jacuzzi gevonden in de hoek van de backpackers. We kwamen rond een uurtje of 5 koud en verkleunt thuis, de koude kleren werden gewisseld voor de zwembroek en we hebben tot een uurtje of 2 heerlijk liggen bubbelen. Wel hadden we een break voor het avondeten, in onze zwembroek schoven we aan tafel tussen allerlei andere lui die volop in winterornaat zaten. We hadden heerlijke steak met appeltaart toe. Je moest je er van tevoren voor opgeven dus als je ging zitten wisten de dames precies wat je besteld had. Het voordeel was ook dat er meerder serveersters liepen en die niet van mekaar wisten wie wat al gehad had. Ik heb heerlijk genoten van een extra steak:) Tijdens het avondeten hadden ze een lokale Zulu ergens vandaan geplukt die ons tijdens het avondeten heerlijk amuseerde met verschrikkelijke muziek. Omdat onze autoradio alleen radio had en cd's optie en we geen cd's bij ons hadden hebben we een cd van deze topartiest voor in de auto gekocht. Buiten Johannesburg kan je niet of nauwelijks radio ontvangen dus wij hebben tot en met we thuis waren heerlijk genoten van 11 nummers zulu muziek. We kunnen ze inmiddels al dromen.
De volgende dag vroeg de wekker en gingen we richting de top. Albert, onze 25jarige oude zuipschuit, had de avond ervoor iets te diep in het glaasje gekeken en trok de berg erg slecht. Helaas voor hem kwamen de biertjes weer omhoog en op 2500m over de berg uitgesproeid, wij kwamen niet meer bij. We gingen verder en vlak voor de top moesten we met touwladders van 40 meter omhoog klimmen. Niet gezekerd of wat dan ook want je bent tenslotte in Afrika. Na 2 van dit soort ladders waren we op de top, 3km hoog met een prachtig uitzicht!
Maandag en dinsdag hebben we in Lesotho doorgebracht, op de site waar ik de guesthouse had geboekt werd aangegeven dat je kon mountainbiken dus wij vertrokken vroeg om daar te kunnen fietsen. Eenmaal aangekomen om 2 uur werd er door de manager een slap excuus opgehouden dat ervoor zorgde dat we niet konden fietsen, helaas… Und jetzt? Bij de ingaan van het dorp waren we langs de shabeen gereden (een lokale kroeg) dus we liepen de berg weer af om ons te settelen tussen de locals in de shabeen. Bij binnenkomst werden we goed toegesproken door ene David dat je niet zomaar een shabeen in kan lopen. Je moet iedereen eerst netjes begroeten, en dat deden wij dus maar met een paar net geleerde lesothose woorden. Een biertje was hier erg goedkoop, voor 80 cent kreeg je 750ml. Wij settelden ons buiten in de zon en al snel kwam David bij ons zitten. De reeks aan sterke verhalen begon, hij kende iedereen uit het dorp en wist bij iedereen wel een verhaal te vertellen. Ook wees hij verschillende keren tijdens de verhalen richting een wit huis in de verte. In verhaal 1 was dat witte huis een ziekenhuis, verhaal 2 was hetzelfde witte huis een politiestation, verhaal 3 was het een garage en na een paar verhalen verder was het witte huis in de verte ong alles geweest wat je kan bedenken. Toen hij binnen in z’n stoel ging zitten werd al snel duidelijk waar hij zn praatjes vandaan haalde want op zn oude dag (67 jaar) haalde hij lege 5 flesjes van 200ml gin tevoorschijn.

Die avond in de guesthouse hoorden we veel geschreeuw en herrie beneden. Ong 20 meter verder was een klein “schuurtje” en wij gingen een kijkje nemen waar de herrie vandaan kwam. Hier bleken alle kinderen van het drop elke avond bij elkaar te komen om huiswerk te maken maar vooral voor de gezelligheid. 2 vrijwilligers uit Duitsland helpen ze elke dag bij het huiswerk en zorgen dat het niet uit de klauwen loopt. Toen we binnen stapte sprongen al die kindertjes meteen om ons nek en hebben we een hele avond in de schuur doorgebracht. Een van ons besloot om zon kindje de lucht in te gooien en toen de andere het zagen waren we aan de beurt. Elk kindje wilde de lucht in gegooid worden en zo hoog mogelijk. Totdat de kindertjes naar huis werden gestuurd zijn we daar lekker met ze blijven gooien, voetballen en lachen. Een hele gave avond!